Mimo że oba mają kształt litery „C”, ich szczegóły przekroju poprzecznego i wytrzymałość konstrukcyjna są zupełnie inne, co bezpośrednio wpływa na ich nośność i zakres zastosowań.
Przekrój kanału C jestkonstrukcja integralna walcowana na gorącoJego środnik (pionowa część „C”) ma grubość (zwykle 6–16 mm), a kołnierze (dwa poziome boki) są szerokie i mają odpowiednie nachylenie (ułatwiające obróbkę walcowaną na gorąco). Taka konstrukcja zapewnia przekrój poprzeczny o dużej wytrzymałości na zginanie i sztywności skrętnej. Na przykład, ceownik C o wytrzymałości 10# (o wysokości 100 mm) ma grubość środnika 5,3 mm i szerokość kołnierzy 48 mm, co pozwala mu z łatwością przenosić ciężar stropów lub ścian w konstrukcji głównej.
Płatew C, z kolei, powstaje w wyniku gięcia na zimno cienkich blach stalowych. Jej przekrój poprzeczny jest bardziej „smukły”: grubość środnika wynosi zaledwie 1,5–4 mm, a pasy są wąskie i często mają niewielkie fałdy (zwane „żebrami wzmacniającymi”) na krawędziach. Żebra te mają na celu poprawę lokalnej stabilności cienkich pasów i zapobieganie odkształceniom pod niewielkimi obciążeniami. Jednak ze względu na cienki materiał, ogólna wytrzymałość na skręcanie płatwi C jest niska. Na przykład, typowa płatew C o wymiarach C160×60×20×2,5 (wysokość × szerokość pasa × wysokość środnika × grubość) ma całkowitą masę zaledwie około 5,5 kg na metr, co jest znacznie lżejsze niż ceownik C o grubości 10 funtów (około 12,7 kg na metr).