Prefabrykowana konstrukcja stalowa w Chinach dla budynku warsztatowo-biurowego

1. Wykrywanie rozmiaru i płaskości elementu. Każdy wymiar jest mierzony w 3 częściach elementu, a średnia wartość z tych 3 miejsc jest przyjmowana jako wartość reprezentatywna wymiaru. Odchyłki wymiarowe elementów stalowych należy obliczać na podstawie wymiarów określonych na rysunkach konstrukcyjnych; dopuszczalna wartość odchyłki powinna być zgodna z wymaganiami norm produktowych. Odkształcenie belek i kratownic obejmuje odkształcenia pionowe w płaszczyźnie oraz odkształcenia boczne poza płaszczyzną, dlatego należy wykryć prostoliniowość w obu kierunkach. Odkształcenie słupa obejmuje głównie pochylenie i ugięcie korpusu słupa.

Podczas inspekcji, w pierwszej kolejności można przeprowadzić kontrolę wizualną. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości lub wątpliwości, drut lub cienki drut można naciągnąć między punkty podparcia belek i kratownic, a następnie zmierzyć ugięcie i odchylenie każdego punktu; nachylenie słupa można zmierzyć za pomocą teodolitu lub ołowiu. Pomiar pionowy. Ugięcie słupa można zmierzyć, naciągając drut lub cienki drut między punktami podparcia elementu.

2. Wykrywanie korozji stali

Konstrukcje stalowe są podatne na rdzewienie w wilgotnym, wodnym i kwasowo-alkaliczno-solnym środowisku korozyjnym. Rdza powoduje osłabienie przekroju stalowego i zmniejszenie nośności. Stopień korozji stali można ocenić na podstawie zmian grubości jej przekroju poprzecznego. Do pomiaru grubości stali (rdza musi zostać najpierw usunięta) stosuje się ultradźwiękowe grubościomierze (regulacja prędkości dźwięku, środek sprzęgający) oraz suwmiarki. Ultradźwiękowy grubościomierz wykorzystuje metodę fali odbicia impulsowego. Gdy fala ultradźwiękowa rozchodzi się z jednego jednorodnego ośrodka do drugiego, odbija się na granicy faz. Grubościomierz może mierzyć czas od wyemitowania fali ultradźwiękowej przez sondę do momentu otrzymania echa odbicia na granicy faz. Prędkość rozchodzenia się fal ultradźwiękowych w różnych materiałach stalowych jest znana lub określana na podstawie rzeczywistych pomiarów. Grubość stali oblicza się na podstawie prędkości fali i czasu rozchodzenia się. W przypadku cyfrowych ultradźwiękowych grubościomierzy wartość grubości jest wyświetlana bezpośrednio na wyświetlaczu.

3. Wykrywanie wad powierzchniowych elementów – badanie magnetyczno-proszkowe

Podstawowa zasada badania metodą magnetyczno-proszkową: gdy wewnątrz konstrukcji stalowej występują wady, takie jak pęknięcia, wtrącenia, pory i inne substancje nieferromagnetyczne, opór magnetyczny jest bardzo duży, a przenikalność magnetyczna niska, co nieuchronnie powoduje zmianę rozkładu linii pola magnetycznego. Linie pola magnetycznego w miejscu wady nie mogą przez nią przejść i uginają się do pewnego stopnia. Gdy wady znajdują się na powierzchni konstrukcji stalowej lub w jej pobliżu, przenikają one przez powierzchnię konstrukcji do powietrza, tworząc drobne pole magnetyczne.

Natężenie pola magnetycznego rozproszenia zależy głównie od natężenia pola magnesującego oraz wpływu defektów na pionowy przekrój pola magnesującego. Proszek magnetyczny może być używany do obrazowania lub pomiaru pola magnetycznego rozproszenia, w celu analizy i określenia obecności, lokalizacji i rozmiaru defektów.